Uitvliegen op een mooie Pinksterdag
mei 2015
Elk jaar rond eind september worden de gebruikte nestkastjes schoongemaakt. Vorig jaar heb ik het in de voortuin echter een keer níet gedaan. Met het idee van ‘in de natuur worden de bedden toch ook niet opgemaakt‘, was ik benieuwd of ik hierop afgerekend zou worden. Gelukkig was dat niet het geval. De koolmezen kozen de nestkast wederom uit om in te baren en te kramen en alles is goed verlopen: de jongen vlogen uit op een mooie Pinksterdag.
Maar laten we even terugkijken…
Nestje koolmeesjes, 12 mei 2015 – Op kraamvisite bij de koolmezen in de voortuin. En ik kan je zeggen: beschuit met rupsjes is níet lekker! Veel liever kéék ik naar de vijf babymeesjes waarvan vier luidkeels van zich lieten horen. Volgens mij schreeuwden ze dat zij die rupsjes wél lekker vonden en méér wilden (op dat ene meesje dat z’n bek hield na).
Nestje koolmeesjes, 15 mei 2015 – In een paar dagen tijd hebben ze toch al een lekker bosje veren gekregen.
Nestje koolmeesjes, 17 mei 2015 – Het is niet te zien dat er toch echt víjf koolmeesjes zijn.
Nestje koolmeesjes, 19 mei 2015 – Jeetje… In twee dagen tijd zijn de meesjes enorm veranderd. Dat hele babyachtige is er nu wel vanaf.
Maar ja, ze krijgen dan ook prima te eten.
“Iemand een pizza bruco* besteld?!”
*bruco=rups
En de ene rups zit er nog niet in, of de andere wordt alweer gehaald!
Nestje koolmeesjes, 22 mei 2015 – “Zeg broer, als ik nu gewoon eens even op jouw rug mag staan, misschien dat ik dan uit het raam kan kijken. Dan weten we tenminste wat ons te wachten staat daarbuiten”, kwetterde de jonge koolmees.
Maar nee kleintje, zo werkt dat niet. Je moet fladderen met je vleugels om omhoog te komen! Het is overigens ook duidelijk te zien dat het nestje inmiddels helemaal verzakt/platgetrapt is door de steeds groter wordende meesjes.
Nestje koolmeesjes, 23 mei 2015 – Kleine kinderen worden groot. Het zal nu niet lang meer duren voor deze nieuwe lichting koolmeesjes het huis uit zal gaan.
Nestje koolmeesjes, 24 mei 2015 – Ha, nét op tijd; het uitvliegen is begonnen (slechts twee meesjes gemist)!
Het was een zonnige pinksterochtend en ik was na het hardlopen in en om het huis wat aan het rommelen, voordat ik opgehaald zou worden voor een pinksterlunch. Opeens hoorde ik in de gang bij de voordeur het bijzondere gekwetter van de koolmezen in de voortuin. Het klonk anders dan anders en ik meende hierin het geroep van pa en ma te herkennen, die hun kleintjes aanmoedigen om uit te vliegen. Zou ’t…?
Snel rende ik naar het keukenraam om te zien of het uitvliegen inderdaad al was begonnen, maar nee, er leek niet veel te gebeuren. Weer over tot de orde van de dag dan maar.
Maar dan wat later, toen ik de keuken in kwam lopen en als vanzelfsprekend naar het nestkastje buiten keek. Huh? Er zat een koolmees met een allerschattigst kuifje op de nestkast. Dat was een jonkie! Snel griste ik de camera erbij in de hoop nog wat van het uitvliegen mee te krijgen!
Het jonge koolmeesje vond het allemaal maar vreemd.
En vooral… hóóg!
Was het nu écht de bedoeling om hier vanaf te springen?
Te vlíegen?
Dat durfde hij niet hoor
Of toch wel…?
Te zien in het filmpje:
Onzeker of hij de sprong wel durfde te wagen, riep de jonge koolmees om hulp. Een van de ouders die binnen zat, wierp een blik naar buiten om te zien of het allemaal wel goed zou komen en dat deed het. De kleine vloog dapper de hoge boom naast de voortuin tegemoet.
Pa en ma vlogen vervolgens nog een paar keer het nestkastje in en uit om de laatste twee meesjes tot opschieten te manen (of om ze er gewoonweg uit te duwen).
Hè hè, missie geslaagd!
En dan kom je later die middag weer thuis na een fijne lunch.
En word je dus niet meer al vanaf het hek tegemoet gekwetterd door dat jonge grut.
Nee, want het nest is leeg.
Stil.
Saai hoor…
* * *
Koolmeesjongen 28 mei 2015
Op een avond, een paar dagen later, waren verscheidene jonge koolmeesjes de achtertuin aan het ontdekken. Zouden die vijf uit de voortuin er ook tussen gezeten hebben, vraag ik me dan af?
