Natuurmomenten

Bijna-doodervaring koolmees

mei 2014
Terwijl ik uit het keukenraam keek, zag ik buiten op de tafel een koolmeesje liggen dat bezig was met… doodgaan! Vleugels gespreid en heftig ademhalend; het zag er zo vreselijk uit. O wat erg, riep ik uit, terwijl ik rondkeek om te zien of er ergens wellicht een ekster zat die het diertje te grazen had genomen. Maar nee, nergens een boosdoener te bekennen.

Bijna huilend, bedacht ik dat ik het vogeltje echt niet uit zijn lijden zou durven te verlossen. Moest ik een buurman om hulp halen? Moest ik doen alsof ik het niet gezien had? Dat laatste kon ik echt niet en met m’n hand voor m’n mond liep ik weer naar het raam om naar het vogeltje op tafel te kijken, in de hoop dat ik dan zou weten wat ik moest doen. Maar huh? Hij was weg!

Een paar seconden later, richtte ik mijn ogen een stukje hoger in de bloempot om daar tot de ontdekking te komen… dat het weer zo’n ‘ik ben dood, maar niet heus’ geval was! Potverdepotver, stomme vogels!
Spontaan barstte ik in lachen uit, waarna ik snel m’n camera pakte om een paar foto’s te maken van de koolmees in de inmiddels welbekende feeling hot pose.

Wat een slechte grap dit!

Koolmees met vleugels gespreid, in standje 'feeling hot' - ik ga dood, maar niet heus!

Zeg nu zelf: dit ziet er toch niet uit?!

Koolmees met vleugels gespreid, in standje 'feeling hot' - ik ga dood, maar niet heus!

Een paar tellen later vloog het diertje, alsof er niets geks gebeurd was, vrolijk verder.