Boom vol verrassingen
Mijn glansmispel, photinia fraseri ‘Red Robin’, is het eerste boompje dat ik kocht toen ik vijf en een half jaar geleden aan het leven met een tuin begon. In die tijd dacht ik nog dat een tuin verzorgen niets voor mij was en dat ik voornamelijk tegels en potten wilde, maar daar kwam ik snel van terug. Hoewel de glansmispel begon in een mand, plantte ik hem bij het ‘uitbreiden van de tuin’ – want ja, ik was inmiddels verknocht geraakt aan het tuinleven – al snel in de grond. Een prachtige boom die elk voorjaar weer met rode bladeren uitloopt. Maar vandaag:
De boom leek zomaar opeens in beweging te komen!
Huh?
Eigenlijk zat ik deze zondag naar een spannende tenniswedstrijd op Eurosport te kijken, maar nu was ik toch écht even afgeleid. Het waaide niet en ik zag geen vogel. Hoe kon die boom dan bewegen…?
Met mijn blik strak op de boom gericht werd het mysterie uiteindelijk ontrafeld. Een echt ‘kiekeboe’ momentje. Kijk maar goed naar het midden van onderstaande foto.
Zie je daar tussen de bladeren een snavel en oog?
Wat zijn het toch idiote vogels, die waterhoentjes; ze blijven verrassen!
Alsof het de normaalste zaak van de wereld is, kwam het waterhoentje de boom uit om vervolgens vanaf de nestkast van de roodborst de boel in de tuin wat beter te bekijken.
Na een plan van aanpak gemaakt te hebben, stapte het waterhoentje de boom weer in, hier en daar wat druppels water van de bladeren slurpend, om vervolgens plaats te nemen tussen het groen (met zicht op de plek waar de tarwevlokken doorgaans te vinden zijn).
En zo zat de vogel daar een tijd, terwijl ík mijn aandacht verdeelde tussen hem en de Australian Open. Héél apart!
Zeker een kwartier later stapte die malle vogel nog wat dieper de boom in. Ach ja…
Filmpje!