Natuurmomenten

“Breek de dag, pik een eitje!”

Alle eitjes gepikt (getikt); de merels zijn er gebroken van...

april 2016
Om op Merel en haar kerel terug te komen: dat is niet zo goed afgelopen. De ekster die in de periode van het ‘eieren werpen’ al het tweede eitje (van vijf) gestolen had, is teruggekomen voor wederom zo’n smakelijk ontbijt. Waar Merel de merel op vrijdag 15 april haar laatste eitje gelegd had en meteen vredig begon te broeden, werd die prettige sfeer op de ochtend van de 18e wreed verstoord. De ekster bleek die bekende slogan uit de jaren tachtig namelijk maar al te goed te kennen: “Breek de dag, tik een eitje.” En om een eitje te kunnen tikken, moest hij er éérst één pikken. Maar ja, dit keer pikte hij niet één eitje, maar pikte hij ze gewoon allemaal! Kerel en Merel met een leeg nest achterlatend.

Die fatale ochtend
Het was rond 6.00 uur in de morgen toen ik het rolgordijn omhoog deed en Merel in haar stralende ogen aankeek. ‘Goedemorgen’, wensten we elkaar in stilte (ik was er inmiddels al helemaal aan gewend dat de dag zo gezellig samen met Merel begon). Slechts af en toe ging Merel stilletjes van haar nest voor een hapje en een drankje, maar verder heb ik haar het hele weekend rustig zien broeden.

Merels in rouw (afbeelding van weerstandgrafmonumenten.nl)


Na een kop koffie begon ik aan m’n yoga, waarbij al snel flink wat herrie uit de tuin kwam. Bij een blik naar buiten was te zien dat kerel, gericht naar het nest, flink tekeer ging. Een paar tellen later stond Merel kwetterend naast hem. Huh, zat ze niet op het nest…? Ik vermoedde onheil, rende de trap af en zag vanuit de woonkamer nog net een ekster achter de schutting verdwijnen. Een snelle foto van het nest liet nog maar twee eitjes zien! De zin in yoga was me spontaan vergaan en toen ik na gedoucht te hebben Merel nog steeds niet terug op het nest zag, besloot ik nóg een foto te maken: het nest bleek leeg. Pff, daar word je toch wel even treurig van hoor, ook al weet je dat het erbij hoort.

VIDEO
Kerel en Merel in rouw

Het ene moment zat Merel nog fijn te broeden en het volgende moment zat ze in de boom tegenover het nest haar wonden te likken. Even bijkomen van de schrik, zo sneu. Kerel ging vervolgens tegen beter weten in nog even de schutting over om een laatste blik in het nest te werpen, maar helaas, het was geen slechte droom maar écht de bittere werkelijkheid…