Slak compleet de weg kwijt

september 2012
Zó eigenwijs…
Tijdens een wandeling door het Sloterpark, kwamen we meneer Slak tegen, die zoals gewoonlijk de weg weer eens kwijt was. En het is z’n eigen schuld hoor. De beste man is al behoorlijk op leeftijd en zijn ogen zijn nu eenmaal niet meer wat ze ooit geweest zijn.

Niets om je voor te schamen, maar ja, de man is ijdel. Hij vertikt ’t om Hans Anders, Pearle of van mijn part Specsavers binnen te glijden, wat weer tot gevolg heeft, dat hij het allemaal niet meer zo helder ziet. En aangezien hij vanwege zijn bijziendheid ook de bewegwijzering in het park niet meer goed kan lezen, vind ik hem geregeld ‘op weg naar boven’, waar hij dan een kijkje van dichtbij neemt.

Herkenning
Ach, hij doet me denken aan mezelf op 11-jarige leeftijd, toen ik op school opeens verdacht vaak voor in de klas ging zitten om de opdrachten van het schoolbord te kunnen lezen. En juist dáárdoor weet ik als geen ander dat er toch echt geen ontkomen aan is. Dat je ogen alleen maar slechter worden naarmate je langer wacht.

Maar goed, de man wil niet luisteren. En ik, ik vertik het om hem elke keer maar weer de weg te wijzen. Hij zoekt ’t maar uit!

Meneer Slak, op weg naar boven