De herfsttafel

oktober 2010
Vriendin Stella is kleuterjuffrouw.
“Heb je zin om het park in te gaan? Ik wil een herfsttafel maken in de klas en dan is het leuk als er alvast wat spulletjes liggen…” “O, dus we gaan kastanjes zoeken? Leuk!” Ik verbrak de verbinding en rekende snel mijn laurierboompje af bij de kassa van Tuincentrum Osdorp. Gauw naar mijn huis, waar we hadden afgesproken.

En daar struinden we dan, door de hopen vochtige bladeren, op zoek naar kastanjes die er niet meer leken te liggen. We moesten écht ons best doen. Op een gegeven moment liepen er een paar wandelaars voorbij. Zouden ze zich afgevraagd hebben wat die twee volwassen vrouwen daar toch aan het doen waren?
Vastbesloten om kastanjes te vinden, maakte het me echter helemaal niet uit wat ze dachten. Stella en ik zouden de kinderen koste wat kost een goed gevulde tafel leveren. Mooie kastanjes, vieze kastanjes, lege kastanjes, misvormde kastanjes. Ze waren allemaal ideaal voor de herfsttafel, want over alles is wel wat bijzonders te vertellen.

Al vliegend…
We wandelden verder en namen ook bladeren, kleefbolletjes en takjes met mos mee (best fascinerend hoor, mos). “Eigenlijk zou ik dáár wel een sliertje van willen hebben” zei Stella. Ik volgde haar wijzende vinger en zag de mooie, grote sliertjesboom. “Uhm, je kúnt natuurlijk gaan springen!” opperde ik voorzichtig. En snel hield ik mijn camera paraat om mijn slag te kunnen slaan. Eén… twee… en húp, daar ging ze. Juf Stella kon vliegen, geweldig!

Voldaan liepen we terug naar huis om lekker een broodje uit de oven te gaan eten. Onze missie was geslaagd. Hoe kan iemand nou níet van de herfst houden!

In de kring
Een week later waren we over de telefoon aan het bijbabbelen en vertelde Stella dat de herfsttafel een enorm succes was bij de kinderen. De kinderen konden de herfstspulletjes zelfs met een vergrootglas bekijken en konden zo zien dat het takje ‘mos’, eigenlijk een takje met ieniemienie paddenstoeltjes was. Allemaal ontdekkingen die tijdens de gezellige kringgesprekken besproken werden. Ook kwam ergens de vraag ter sprake waarom er bloemen op de wereld bestaan. En net toen Stella de voortplanting van ‘de bloem’ uit wilde gaan leggen – over zaadjes en bijtjes en honing – wist een van haar leerlingen het wel even te vertellen. Het stoere jongetje van bijna 6 jaar, sprak:

“Bloemen zijn er om de wereld mooier te maken!”

Zeg nu zelf. Een betere uitleg is er toch niet…?