De wonderen der natuur – deel I
oktober 2010
Een jaar of twee geleden zag ik ‘m tijdens een wandeling voor het eerst. Een schimmelmerel.
Nou ja, het léék in ieder geval alsof het beste beest onder de schimmel zat. Gewoon een mannetjesmerel – zwarte veren en een gele snavel – maar dan met allemaal witte plekjes op z’n kop en lijf.
Die eerste ontmoetingen, steeds op dezelfde plek, kon ik alleen maar denken ‘iiieuw’, maar op een gegeven moment vond ik ‘m geweldig. Juist omdat ik hem steeds op dezelfde plek zag; het had iets vertrouwds. Iedere keer dat ik de merel nu zie, kijk ik hem met een glimlach na.
Maar dan zo’n week geleden
Tijdens het hardlopen zag ik haar voor het eerst. Ze was bruin met een witte kop en hier en daar witte plekken op haar lijfje, heel apart. Eerst dacht ik nog ‘wat voor soort vogel is dat nou’, toen ik meteen daarna inzag dat het gewoon weer om een niet goed gelukte merel moest gaan. Een vrouwtje dit keer. Eigenlijk leek ze op een koe ;-)
Als dit de Blaarkop koe is, heb ik dan de Blaarkop mérel gezien?
