Een blauwe schicht, de ijsvogel

januari 2016
Wanneer je langs de watergang wandelt die vanaf de Troelstralaan rechtstreeks naar kinderboerderij Sloterpark loopt, dan moet je tegenwoordig niet meer raar staan te kijken wanneer er opeens een blauwe schicht voorbij schiet. Het is de ijsvogel, die het hier steeds meer naar zijn zin lijkt te hebben. Elke keer wanneer ik die blauwe – hij is door zijn felle kleur niet te missen – op een paaltje in het water zie zitten, haal ik snel m’n camera tevoorschijn om hem op foto of film vast te leggen. Maar ja, in diezelfde tijd is de ijsvogel dan alweer gevlogen: als een komeet scheert hij dan vlak over het water, in volle vaart rechtdoor, de gehele lengte van de watergang af. Wat een indrukwekkend gezicht.

Potver, hier miste ik hem weer
Zie je die blauwe flits?

11 december 2015

Meer dan een blauwe schicht
En dan komt er een moment dat je eindelijk iets beter herkenbaars op de foto krijgt; dat voelt als een cadeautje. Het zorgde er in ieder geval voor, dat ik de rest van m’n ommetje met een grote glimlach op m’n gezicht liep.

Hier liet de ijsvogel zich wat beter bekijken
(Of bekeek hij juist míj?)

5 januari 2016

Een verlate nieuwjaarsduik
Twee dagen later was de verrassing nóg dichter bij huis. Een paar stappen bij m’n achtertuin vandaan om precies te zijn. Niet alleen bleef de ijsvogel wederom zitten – best lang zelfs – ook mocht ik getuige zijn van een plotselinge kaarsrechte duik in het water. En laat het nou zo zijn dat ik nét de ‘record’ knop van m’n camera ingedrukt had…

7 januari 2016

Zoom
Het lijkt erop dat die blauwe en ik elkaar steeds een beetje beter gaan begrijpen. Híj snapt het dat ik een foto of filmpje op z’n tijd wel waarderen kan, en ík weet dat ik niet te dichtbij moet komen. Inzoomen dus!

De ijsvogel bij ons achter

11 januari 2016