Eksterpester vs. ekster
Omdat ik het brokken schrokken van de eksters nog niet wilde accepteren, ging ik laatst in de aanval met een bloemenbasket. En hoe veelbelovend mijn eksterpester er ook uitzag, uit ervaring met de tuinvogels wist ik dat te vroeg juichen niet op z’n plaats zou zijn: vogels geven namelijk niet zomaar op (zéker niet wanneer er pindacake in het spel is).
The morning after
Een koolmees was een van de eerste bezoekers; gelukkig had hij zich niet door de nieuwe constructie laten afschrikken.
Al snel volgde de rest van zijn gevleugelde vrienden, waaronder de spreeuwen en pimpelmezen. Zelfs een specht kwam even kijken, maar hoewel ook hij gelukkig nog bij het eten kon, had hij door een ernstig ochtendhumeur bepaald geen fut voor al dat onhandige gehannes voor een plakje cake. Hij vloog daarom geïrriteerd weer verder.
Prima, dacht de pimpelmees, des te meer blijft er voor mij over!
Eksters gesignaleerd
Een paar uur later kwam het eerste zwart/blauw/wit voorbij schuiven.
Hij kwam… keek… en ging weer.
Maar waar het erop leek dat de eksters zich gewonnen gaven, bleken deze bezoekjes simpelweg deel uit te maken van een grondig vooronderzoek. Observeren, observeren. Net zolang tot de eerste ekster een poging zou durven wagen. En zou slagen…
Het enige lichtpuntje blijkbaar is dat de eksters in ieder geval gedwongen worden om wat kleinere hapjes te nemen. ‘Kleinere hapjes?! Dat waren toch een paar beste happen’, zul je nu misschien wel zeggen. Maar geloof me, vergeleken met de brokken die ze voorheen wegwerkten, zijn dit werkelijk ‘kleinere’ hapjes. Zucht. Nog wel. Want ik vrees dat wanneer de eksters er eenmaal handigheid in krijgen, ze weer korte metten zullen maken met de plakken pindacake.
Ondertussen…
Het bleek dat tevens de halsbandparkieten de boel goed in de gaten hadden gehouden. Deze jongeman hier kwam zodoende héél even in de verleiding.
Heel even maar. Want die groene had helemaal geen zin om al die moeite te doen, terwijl er op slechts één vleugelslag afstand al een goedgevulde pindasilo hing!
- Voorlopige eerste conclusie
Hoewel de bloemenbasket heus wel een sta-in-de-weg vormt, lijkt hij vooralsnog als echte eksterpester tekort te schieten. Als nieuw speeltje in de tuin is hij echter sowieso een aanwinst en wordt meteen duidelijk dat het lijntje tussen een gewone tuin en een speeltuin enorm dun is: de bloemenbasket fungeert zonder problemen als een soort ‘klimrek’, waar vooral de spreeuwen af en toe in de gekste houdingen in hangen. Hilarisch.