Verboden voor duiven?

juni 2011
Vivara is zo’n beetje het vijf sterrenrestaurant in Vogelland. Gelukkig bezorgen ze aan huis en kan ik de vogels zo de lekkerste hapjes voorschotelen. In de herfst en winter zijn het de verschillende pindacakes waar de fladderaars elkaar zonder gêne een veer voor uitpikken (ík was eerst, nee ík, ksst, weg jij! etc.), maar nu in de zomer houden we het bij een makkelijk ontbijtje van gehakte zonnebloemkernen. En o, wat vinden ze dat ook lekker, die verwende krengen. Voor een simpel stukje brood halen ze hun snavel op.

Nu ging het me met Herman (weet je nog, mijn geliefde, irritante tuinduif) en zijn vriendinnetje een beetje te snel allemaal. Helemaal wanneer ze nog méér van hun soortgenoten meenamen. Al die duiven: hap, slik, weg voer. Die denken zeker dat het geld me op de rug groeit.

Met wat houtjes die ik nog had liggen, heb ik daarom de voederhuisjes gepimpt en… er kan geen duif meer bij het voer! (Ben ik nu slecht?)

Hermans duifje is bepaald niet blij.