Natuurmomenten

Kunstmatige inseminatie

april 2013
Het ene moment ben je nog een brave burger en het volgende moment onderneem je vanwege een kinderwens de gekste acties. Een beetje belachelijk voelde ik me wel, maar niets kon me meer tegenhouden.

Kunstmatige inseminatie succesvol

Hulpvraag
Een tijd geleden stuurde ik een e-mail naar een lieve kennis, Lilian, waarin ik haar zonder omwegen vroeg waar het mij om ging (zo’n jaar geleden had ik haar namelijk al eens over dit onderwerp horen praten). Haar verlossende telefoontje kwam een paar dagen geleden: Lilian liet mij weten dat haar buurman wel bereid was mij een kwakkie te doneren! Aaaah, ik was werkelijk door het dolle heen van blijdschap.

Dus daar stond ik een dag later met Lilian voor de deur van haar buurman – een man die ik helemaal niet kende. Meteen echter toen hij opendeed, wist ik dat ik het met hem aan zou durven; deze vriendelijke man zou mij twintig jaar na mijn eigen tweeling aan kindjes helpen.
Nadat hij mij zijn kwakkie geleverd had, fietste ik zo snel mogelijk naar huis. Dat glibberige goedje was voor mij nu eenmaal behoorlijk kostbaar en moest zo snel mogelijk ingebracht worden.

Voor je me nu verdenkt van de een of andere illegale spermahandel, kan ik je geruststellen. Het gaat hier – maar dat had je natuurlijk al aan de foto’s gezien – om kikkerdril.

De ontwikkeling van de ene helft volgen we buitenshuis en de andere binnenshuis.

Gedoneerd kwakkie van vreemde man, the Frogman?
De ene helft mag in huis wonen.

Kikkerlarfjes
Wat bijzonder zeg, in één dag tijd zie je al grote verschillen in zo’n cel. De bolletjes worden steeds langwerpiger en gaan bewegen. Bij het zien van het ‘gefladder’ van die larven in hun cel, moet ik steeds met een grote glimlach terugdenken aan de tijd dat mijn eigen wondertjes in mijn buik dwarrelden.

Het hier en nu
Op het gas staat een grote pan tomatensoep en van waar ik sta, zie ik zowel in de voor- als in de achtertuin de koolmeesjes druk nestkast in, nestkast uit vliegen. Uit de radio komt klassieke muziek en het zonnetje schijnt. De hoogste tijd om weer even – voor de tigste keer vandaag – naar mijn fladderende kindjes te gaan kijken. Leuk hoor, zo’n kunstmatig geïnsemineerde vijver!

De zwarte 'bolletjes' binnen het glibberige spul, veranderen al snel in 'frutseltjes'.
De andere helft groeit in de tweede minivijver op.

In mijn minivijver zaten natuurlijk al twee libellenlarven die niet vies zijn van een lekker kikkervisje. Vandaar dat ik deze tweede minivijver er snel bij gemaakt heb ;-)


Kikkermomenten 2013

Andere kikkerjaren