Met een Roemeense twist
En dan heet het opeens ‘soc’
augustus 2012
Vanmorgen fietste ik langs het Ruige Riet, en zag daar een dame die vlierbessen aan het plukken was. Ik besloot om even een praatje met haar te maken.
Cecilia, heette de vriendelijke dame, en zij vertelde enthousiast over hoe zij de vlierbessen eens tijdens het joggen ontdekt had en over hoe blij ze was dat ze nu weer zelf vlierbessenjam kon maken. In Roemenië deed ze dat al graag, maar daar kwam er heel wat meer bij kijken. Daar moest ze namelijk eerst helemaal de bergen in om aan ‘soc‘ te komen, terwijl de vlieren hier zomaar langs het fietspad staan.
Was het eerst nog zo dat Cecilia af en toe een potje vlierbessenjam van haar moeder toegestuurd kreeg vanuit Roemenië, nu kon zíj haar moeder een potje zelfgemaakte jam sturen.
En dan komt er een glimlach op mijn gezicht hè. Want dan zie ik spontaan een oud Roemeens vrouwtje in mijn gezichtsveld verschijnen, dat tijdens een theekransje met haar vriendinnen trots vertelt over die overheerlijke jam van haar dochter uit Holland. Jam gemaakt van echte Amsterdamse vlierbessen!