Oosterse sferen

augustus 2011
Potverdorie zeg. Hij viel me gewoon aan!
Vorig jaar was ik voor de eerste keer in Tuincentrum Het Oosten in Aalsmeer en ik keek m’n ogen uit. Tijdens al dat gekijk, werd mijn aandacht geprikkeld door een wel heel linke cactus, die had bepaald geen stekeltjes. Nee, dat waren serieuze prikkers die hij met zich meedroeg. De stekels deden me denken aan zwaarden. Hadden we hier soms te maken met een samoeraikrijger?

Die had bepaald geen stekeltjes. Nee, dat waren
serieuze prikkers die hij met zich meedroeg

Al snel was ik erover uit dat ik er wel twee van wilde hebben. Ik bedoel, je kunt je als vrouw toch zeker nooit goed genoeg beschermen… Eenmaal weer thuisgekomen, was het nog een hele toer om die dingen recht in een pot te krijgen, maar toen mijn krijgers eenmaal zij aan zij het fort bewaakten, kon ik helemaal tevreden zijn. Ik vond ze mooi, fascinerend, stoer en… uiterst gevaarlijk. Tja, de een gaat voor een waakhond en de ander zoekt het in oosterse sferen (ik was toch zeker niet voor niets in tuincentrum ‘Het Oosten’ geweest). Met twee van deze kerels voor het raam, kon ik me vast en zeker veilig voelen.

Scheve cactus
Gedurende het jaar was een van de cactussen een beetje scheef gegroeid. Zodanig scheef, dat het me steeds meer begon te irriteren. Hij moest dus recht gezet worden, maar hoe?
Tijdens het uitruimen van de vaatwasser, kwam spontaan het idee in me op. Het broodmes in mijn hand stopte ik zodoende niet zoals de bedoeling was in de besteklade, maar… stak ik in de pot met de scheve cactus. Het idee was dat ik met het mes de potgrond iets los kon wroeten zodat de cactus wat heen en weer gewipt kon worden. Net zolang tot hij weer recht zou staan.

Verbazingwekkend hoe makkelijk het eigenlijk ging. Maar ja, dan kan het ook al snel misgaan.
Bij een iets te enthousiast wipje, viel de cactus te veel naar één kant waarbij het langste zwaard (lees: de langste stekel) zeer onplezierig in mijn duim belandde: “AAAAAAAAARRRRRGGGGHH!!!!! P%##*^s ding!”

Pijn!
Ik verdenk die krengen er overigens ook van dat er bij zo’n steek tegelijkertijd een dosis gif wordt afgegeven. Gif dat zich dan langzaam verspreid. We zijn nu namelijk een paar uur verder en het doet alleen maar meer – en over een steeds groter oppervlak – pijn. Bepaald niet fijn.

Wat echter wél fijn is…
Mijn oosterse krijger, prachtige cactus, staat weer récht!

De gebroeders Samoerai verkleed als cactus

 

• Toch ben ik het liefst in mijn vertrouwde Tuincentrum Osdorp