Sperwer slaat toe
februari 2013
Volgens mij is het toch wel ruim een jaar ‘rustig’ geweest in de tuin. Af en toe kwam er wel een politiehelikopter over vliegen, maar dat was in ieder geval niet vanwege hommeles in míjn tuin. Tot gisteren. Toen was het in één klap over met de rust.
Bij het opzij kijken, vonden mijn ogen de gevaarlijke blik van de sperwer. O nee, hij was blijkbaar al een tijdje aan de gang; de veren van wat eens een spreeuw geweest was, lagen al in een aardig hoopje bijeen. Snel griste ik m’n camera van tafel en sloop naar het raam om bewijsmateriaal te vergaren.
CSI Nieuw-West
De moordlustige sperwers in de buurt houden zich schuil in hoge bomen en op daken. En pas op, want deze gevaarlijke gasten zijn al snel over de zeik; je ziet het brandende vuur in hun ogen. De politie raadt daarom sterk af, om bij onraad zelf tot aanhouding van een verdachte over te gaan. Bel in nood liever de speciaal opgeleide postduif van CSI Nieuw-West. Die kan het nieuws vervolgens tamelijk snel ter hoogte van de politiehelikopters brengen. Op veilige hoogte zal de politie dan de verdachte inrekenen, waarna verder onderzoek zal volgen.
De huidige generatie sperwers – nakomelingen van Karel – kent geen genade.
De sperwer zag me niet, maar het was duidelijk dat hij zich bespied voelde.
Voor de spreeuw was er in ieder geval geen redden meer aan. En toen ik voor de sperwer te lang naar zijn zin bleef kijken, ging deze misdadiger er vliegensvlug, met buit en al, vandoor. Hierbij de kop van de spreeuw – what’s new – voor mij achterlatend. Wilde hij daar soms iets mee zeggen? Was het een waarschuwing?
En dan zit ik te denken over hoe het gegaan moet zijn hè? Arme spreeuw.
Die spreeuwen zijn zo ongelooflijk verzot op pindakaas, dat het zomaar zo kan zijn geweest, dat die zielepiet alle voorzichtigheid had laten varen.
Blind in een pot pindakaas duiken en vervolgens niet meer opletten kán vandaag de dag gewoon niet meer. Laat het een les zijn!
- Een spreeuw die gelukkig een groot worstelaar bleek: sperwer vs. spreeuw, alwéér…