Sperwerei
februari 2016
Oké, ik zal het maar meteen duidelijk maken: deze anekdote gaat inderdáád over een sperwer, tegelijkertijd óók over een ei, maar níet over een sperwerei in de zin van ‘het ei van de sperwer’. Het was gewoon het ei van een kip en dat was nét in m’n pan beland. Terwijl dat spiegeleitje in de pan lag te spetteren, keek ik opzij: er zat weer een sperwer op de schutting! Waar is m’n fototoestel?! dacht ik meteen. Waarna me al snel te binnen schoot dat die in m’n tas zat, in de gangkast. Met gelukkig nog wel de tegenwoordigheid van geest om op z’n minst het vuur lager te zetten – ‘helemaal uit’ was beter geweest – schuifelde ik naar de deur, op weg naar de gang. Schuifelend, omdat ik de sperwer natuurlijk niet weg wilde jagen met snelle bewegingen.
Vanuit de woonkamer/keuken, lukte het om wat beelden van de sperwer te schieten. Onderaan de pagina ook een video.
De sperwer loerde om zich heen
Alle geluiden werden opgemerkt.
Ook de tuin van de buren werd in de gaten gehouden .
Even dacht de sperwer iets interessants te zien
(zie je trouwens de regendruppels op het raam?)
Betrapt!
De sperwer had me in de smiezen en vloog weg.
In de hoge boom tegenover de achtertuin nam de sperwer plaats op een tak.
Ondertussen kwamen de kleine vogels alweer terug in de tuin.
Zullen ze wel geweten hebben dat de roofvogel vlákbij zat…?
VIDEO
Uiteindelijk at ik met lange tanden m’n gebakken ei op. Was van een sperwerei al geen sprake, van een mooi en lekker spiegeleitje van de kip ook niet: het leek wel karton!
- Kort geleden werd er wél smakelijk gegeten. Niet door mij, maar door de sperwer: geslaagde sperweraanval voor de deur