Tagarchief: duiven

Duivenjong krijgt tikken

juni 2015 – Geheel volgens verwachting kwam duif Tinus even gezellig wat tarwevlokken uit de hand eten. Plotseling, volkomen uit het niets, manoeuvreerde een andere duif zich ertussen.

Duivenjong komt uit hand eten, maar krijgt daarna een paar goede tikken van duif Tinus

Grote neus
Ik schrok, want iiiieuw, wat een engerd. Die is niet goed, dacht ik. En met een bedenkelijke blik keek ik naar die lompe duif die er best scary uitzag met die uit de kluiten gewassen snavel. Terwijl ik vervolgens naar de rare sprieten keek die uit zijn kop staken, vroeg ik me af of het wellicht een jong zou kunnen zijn. Waarbij ik me meteen ook realiseerde dat ik eigenlijk nog nooit een duivenjong gezien had!

Op z’n plaats gezet
Tinus was bepaald niet gecharmeerd van dit lelijke beestje – hij wilde hem liever niet in de tuin – en deelde onverwacht een paar beste tikken uit. Och och, wat is de (vogel)wereld toch hard.

Troostvoer
Nadat de duiven mijn hand leeggegeten hadden en ik mijn handen éxtra goed gewassen had (want ik vertrouwde het toch niet helemaal), zocht ik met behulp van google naar ‘duivenjong‘.
En ja hoor, het werd meteen duidelijk. Duivenjongen zijn gewoonweg niet moeders mooiste en mijn lelijke bezoeker was er dus een van (toen Tinus weer wegvloog, heb ik de jongeling – die eigenlijk heel knap bleek te zijn – ter troost vlug nog maar wat te eten gegeven).

Ik heb het jong Cyrano genoemd…

Duif Cyrano met zijn grote neus (snavel)

 

Duivenhuwelijk ontbonden

juni 2015 – Het zal geen verrassing zijn: het huwelijk van Toos en Tinus Duif is voorbij. Na vele echtelijke ruzies in de tuin, volgde een onvermijdelijke echtscheiding. Jaloezie over en weer was de doodsteek – of het nu ging om een andere vrouw, een andere man, of zoals bij de laatste ruzie: om eten. Al met al is een soapserie er niets bij.

Die laatste ruzie…
Het was een zonnige avond in mei, toen Toos spontaan bij me op schoot kwam terwijl ik in de tuin een boek zat te lezen. Lachwekkend, want ik had helemaal geen eten op m’n knie liggen.

Toos duif komt op schoot en vraagt met haar ogen om eten

Maar ja, je kent Toos, ze kijkt je in de ogen en je smelt.

 Toos duif komt op schoot om om eten vragen

Dus oké oké, een handje tarwevlokken kon wel, dacht ik. Niet wetende dat Tinus ondertussen de boel nauwlettend in de gaten hield. En hij wilde natuurlijk óók. En Toos wilde dat níet! Trammelant in de tuin dus. Rustig m’n boek lezen was er in ieder geval niet meer bij. En overduidelijk was het ook, dat de relatie van deze twee duiven niet meer te redden was.
Ik bedoel, als je elkaar letterlijk de tuin uitvecht…

De duiven vechten alsof het een lieve lust is

Aflevering gemist?
Geen probleem, ik heb ‘t opgenomen!

As the world turns
In het eerste deel van de video zie je hoe Toos met veel poeha Tinus wegjaagt. Met een attitude van ‘zo, dat heb ik weer even gefikst’ kwam ze naar me teruglopen. Maar ja, dat was te vroeg gejuicht, want Tinus kwam terug. En hóe. De man was bóós! Uiteindelijk was híj het dan ook, die als winnaar uit de strijd kwam.

Het is zo jammer hè?
Ze hadden het toch allemaal prima voor elkaar hier in de tuin.

Eigenlijk zou er een wijze uil in de buurt moeten wonen. Die had dan mooi als relatietherapeut hebben kunnen optreden. Helaas.

Roddel van de dag
Toos heb ik al even niet meer gezien, maar Tinus bleef gewoon elke dag langskomen.
Vanmorgen vroeg – 9 juni 2015 – bleek hij met een dame aan de ontbijttafel te zitten.
Het was niet Toos en zelfs geen Katinka.

Hij zal toch niet al een nieuwe vriendin hebben…?

Duiven aan de ontbijttafel

*  *  *

 

Duiven waarderen pop-up douche

Wereldwijd worden pop-up initiatieven bijzonder gewaardeerd en ook in Nederland komen ze steeds vaker voor. Op onverwachte locaties kan zomaar opeens een geweldig leuk restaurant verschijnen, dat ook net zo plotseling weer verdwijnt. En het hoeft niet bij restaurants te blijven: ook kleding, kunst en wat nog meer kan op deze wijze aan de man gebracht worden.

Sanus Per Aquam
Zo werd laatst in Amsterdam Nieuw-West de eerste pop-up SPA gelegenheid geopend, met als specialiteit een unieke doucheconstructie die door de eerste bezoekers, een stel duiven, enorm gewaardeerd werd. Overal in de tuin zijn wel badjes te vinden, maar soms wil je als vogel simpelweg even lekker douchen!

Sanus Per Aquam, gezondheid door water: lekker douchen!

Het ontstaan van de pop-up douche
Bij het rommelen in de voortuin had ik de tafel een stukje van de muur geschoven. Ik was echter vergeten het ding ook weer terug te schuiven, met als gevolg dat het regenwater dat van het dak van het berghok druppelde, niet door de plant op tafel werd opgevangen, maar… op de grond terechtkwam. Twee trouwe duiven die altijd wel ergens rondom de voor- en achtertuin te vinden zijn, hadden dit vliegensvlug in de smiezen en wisten niet hoe snél ze van de douche gebruik konden maken. Slim, want er liggen ook altijd wel merels, roodborstjes en mezen op de loer. Wie het eerst komt…

Filmpje:
Och och, wat heerlijk die dikke waterdruppels


Pech voor de roodborst!
“Potver, zijn die stomme duiven eindelijk weg,
is het gestopt met regenen en is die tafel weer teruggeschoven!”

Roodborst te laat voor pop-up douche in de voortuin

 

Duif in huis

feb 2015 – Laatst deed ik meteen bij thuiskomst de tuindeur open; het was tijd om de vogels eten te geven. De waterhoentjes rennen dan meestal snel weg of verstoppen zich in een hoek van de tuin, de merels houden me vanaf de schutting in de gaten (maar worden al steeds brutaler) en de duiven… die staan gewoon met snavel omhoog en verwachtingsvolle blik, vlak voor m’n neus. Meestal zijn de duiven dan met z’n tweetjes (de rest volgt later).

Wanneer je aandacht hebt voor de natuur, heeft de
natuur óók aandacht voor jou, dus:
PAS OP!

Toen ik terug naar binnen liep om de trommel met lekkers te pakken (geen tarwekoekjes, maar tarwevlókken), werd ik onderweg afgeleid door een stapel reclameblaadjes op tafel. Zodoende zette ik de trommel tarwevlokken even neer om aandacht te kunnen besteden aan de weekaanbiedingen. Tja, en dát schoot de duif blijkbaar in het verkeerde keelgat. Een keelgat dat zij liever gevuld zag met eten; het duurde haar allemaal véél te lang. Op hoge poten kwam madam naar binnen gestapt: “Eh hállooo… door reclameblaadjes bladeren? Zou je óns niet eerst even te eten geven?! ”

Een duif met lef

Duif stapt de woonkamer binnen en vraagt waar de tarwevlokken blijven

Krijg nou wat, het moet toch niet gekker worden, dacht ik meteen. De brutaliteit!
(Maar ondertussen was ik behoorlijk van deze assertieve dame onder de indruk; snel zette ik haar op de foto.)

Een boze reactie, zou een fladderende duif in m’n woonkamer kunnen betekenen en bah, dáár zit natuurlijk niemand op te wachten. Heel kalm liep ik daarom richting de duif – mét trommel tarwevlokken. Op haar beurt, liep ook de duif heel rustig weer terug naar buiten.
Ondertussen keek haar vriendje vanuit de tuin vol ontzag toe hoe zijn vriendin ‘het eten wel even was gaan halen’.

“Kijk Sjaak, zó doe je dat!”

Duif is blij dat ik met de trommel tarwevlokken achter haar aan kom lopen

*  *  *

 

Sneeuwwitje en haar dwergen

Sprookjes, ik hou ervan. En je komt ze overal tegen, óók in de tuin.
Daar was ze weer hoor- ergens in december: meisje ‘grote bonte specht‘.
Ik noemde haar Sneeuwwitje, want ze had:

een huid zo wit als sneeuw,
haar zo zwart als ebbenhout
&
lippen – oké, een ‘onderstaart’ – zo rood als bloed.

Sneeuwwitje, meisje grote bonte specht

Is ze niet prachtig?

Sneeuwwitje, meisje grote bonte specht

En waar Sneeuwwitje is, zijn ook haar zeven dwergen (duiven)
Ik zag er slechts drie – geen idee waar de overige vier waren – maar ze zongen als vanouds:

“Hé ho, hé ho, je krijgt het niet cadeau…”

Alvast drie van Sneeuwwitjes zeven dwergen (duiven)

Herrieschoppers, die duiven!

Na de koolmees en de pimpelmees, was daar opeens die ene duif die helemaal in de gloria was met deze nieuwe eetgelegenheid in de voortuin.

Duif ontdekt houder met zonnebloempitten (gehakte zonnebloemkernen)

Maar ha, ik ben niet gek, tegen zo’n snelle eter kan ik niet op. I.p.v. gehakte zonnebloemkernen heb ik nu dus maar simpele vetbollen in de houder gedaan (wat die duif overigens niets uitmaakt en die meesjes, ach, die halen hun lekkers gewoon nog uit de achtertuin).

Maar wellicht herinner je je het nog: waar deze duif is, is ook die andere. En van samen delen hebben deze twee nog steeds niet gehoord, dus na die ene knokpartij, was hier het vervolg.

Duivengedonder: en maar vechten; delen, ho maar  Duivengedonder: en maar vechten; delen, ho maar

“Wat dóe je nou, máfketel!”

Duivengedonder: en maar vechten; delen, ho maar  Duivengedonder: en maar vechten; delen, ho maar

“Pak aan, schavuit!”

Duivengedonder: en maar vechten; delen, ho maar  Duivengedonder: en maar vechten; delen, ho maar

“Nee, jíj pak aan, galbak! Zal je kríjgen!”

De ene duif heeft de ander goed in de nek gegrepen...

“Weg-we-zen zál je!!!”

Duivengedonder: en maar vechten; delen, ho maar  duivengedonder-8

En voor wie meer van bewegende beelden houdt:
‘The Movie’

*  *  *

attentieblokje  Dat duiven niet de énige herrieschoppers zijn, blijkt overduidelijk uit het volgende filmpje van Vroege Vogels; de hoofdrollen zijn weggelegd voor twee spreeuwen.
Nu zijn de spreeuwen hier in de tuin altíjd wel aan het ruziemaken, maar zoals ze in dit filmpje aan het knokken zijn, heb ik nog niet eerder gezien!

 

Pimpelmees ontdekt lekker plekje

Een lekker plekje houd je nooit voor jezelf alleen.
Het lekkere plekje van de koolmees werd dan ook al snel ontdekt door een pimpelmees.
En die kleine neemt ‘t er goed van, daar heerlijk tussen de gehakte zonnebloempitten.

Pimpelmees ontdekt lekker plekje van koolmees (zonnebloempitten)

Af en toe even kijken of de kust nog veilig is, is wel zo slim ja, want de koolmees zal vast niet lang op zich laten wachten. Die kleine begeeft zich op gladde pitjes.

Lekker hoor!

Pimpelmees ontdekt lekker plekje van koolmees (zonnebloempitten)

En ja hoor, daar komt de koolmees al…

Nu heeft dít moment gelukkig niet tot een knokpartij geleid, maar toen een duif een dag later ditzelfde lekkere plekje ontdekte, ging het wel degelijk goed mis: herrieschoppers, die duiven!

Herrieschoppers, die duiven!

 

Knokpartij op de schutting

Duivengelazer

Het was gisteren een prachtige, zonnige, frisse zaterdag en een gezellige drukte in de tuin en op de schutting. ‘s Morgens had ik nog laten weten dat de spreeuwen weer terug van weggeweest zijn, alweer volop ruziemakend (want dat kunnen ze érg goed). En dan zul je altijd zien dat de grootste knokpartij vervolgens uit een geheel andere hoek komt!

Duif blijkt gierige grijsaard
Vanuit een moeilijke positie achter het raam (lees: tegen het raam geplet),  met het zonlicht dat niet zo goed meewerkte, maakte ik een snelle foto van een duif die wel heel erg met zichzelf in z’n nopjes was: hij had het voederhuisje bij de Jasmijn ontdekt (dámn!).
De slimmerik dacht dat als hij maar gewoon met z’n dikke kont op de gehakte zonnebloempitjes zou gaan zitten, zijn ontdekking onopgemerkt zou blijven.

Duif ontdekt voederhuisje en verandert in een gierige grijsaard

Ha, maar daar had hij het toch behoorlijk mis! Een van zijn collega-duiven had alles namelijk al behoorlijk goed in de smiezen, met flink wat gelazer op de schutting tot gevolg.

De duiven en hun knokpartij