Tag archieven: sloterpark

Hans Kraai op de gezonde toer

Hans Kraai – niet te verwarren met Hans Kraay jr. – heeft altijd wel zijn babbel klaar. Hij heeft doorlopend het hoogste woord en houdt alleen zijn bek als hij aan ’t eten is. Ik moet wel zeggen… soms heeft de man behoorlijk zinnige dingen te vertellen. Snoepen doet hij bijvoorbeeld verstandig en dát goede voorbeeld geeft hij graag door.

Alleen… opeens moet hij zo nodig weer interessant doen. Wil hij laten weten dat hij over de grens gevlogen heeft en een nieuwe taal machtig is. Tsss, uitslover. Maar goed, hij heeft gelijk. Oók als hij Engels spreekt:

An apple a day,
keeps the doctor away.

En ik hoorde hem er nog net achteraan schreeuwen: “And now leave me alone, this apple is mine, mine, mine!”

Wat een gierigaard…

Hans Kraai: "Snoep verstandig, eet een appel!"

Lijk in Sloterpark Amsterdam Nieuw-West

september 2015
Je leest het weleens in de krant of ziet het op het journaal voorbij komen: lijk uit gracht gevist, lijk ontdekt in bos of park, lijk gevonden langs de snelweg…
Ben je dan ook niet vreselijk blij dat jíj de ongelukkige (vinder) niet bent? Vraag je je dan weleens af hoe je gereageerd zou hebben als je die ongelukkige vinder wél geweest zou zijn? Zou je gillen? Wegrennen? Verstijven van angst?

Stoffelijk overschot in Sloterpark, Amsterdam Nieuw-West

Toen ik laatst van een onschuldige wandeling aan het genieten was, bleek het stoffelijk overschot gewoon op het pad te liggen (misschien was het ook wel een pad). Mijn eerste reactie was ‘iiiieuw’, mijn tweede reactie: ‘agossie’ en mijn derde ‘is dit een bekende?!’

Sloterpark, Amsterdam Nieuw-West
(nabij het hondenstrandje, Ruige Riet)

Lijk in Sloterpark - Stoffelijk overschot blijkt (bekende?) kikker te zijn

Lijk in Sloterpark - Stoffelijk overschot blijkt (bekende?) kikker te zijn

Identificatie
Of het om een bekende ging, was niet meer met zekerheid te zeggen, daarvoor was het lijk al te zeer verschrompeld. Wél is het zo dat m’n kikker in de tuin al tijden niet meer bij de minivijver gesignaleerd is. Dat is toch op z’n minst verdacht te noemen. O jee.

Gelukkiger tijden
In de tuin – mei 2015

Kikker in minivijver

Oorzaak en gevolg
En dan ga je denken hè? Wat is er gebeurd?!

  • Was het een tragisch ongeval en is de kikker per ongeluk door een wandelaar ondersteboven gelopen? (It wasn’t me.)
  • Misschien was de kikker zich wel gewoon letterlijk dood geschrokken van een overenthousiaste hond die in volle vaart aangerend kwam.
  • Of… wellicht was de kikker door een reiger uit het water gepikt en is hij vervolgens van grote hoogte uit de bek van de reiger op het wandelpad te pletter gevallen. Dat is ook een mogelijkheid.

Tja, je weet ’t niet.
En in gedachten verzonken liep ik verder. Denkend aan een paar jaar eerder toen ik op vrijwel dezelfde plek – laat het enkele meters schelen – óók al een lijk gevonden had. Tenminste, het waren delen van een stoffelijk overschot die her en der verspreid lagen: arme Berend… 

Berend Botje

Hij is terecht!

maart 2013

Berend Botje ging uit varen,
met zijn scheepje naar Zuidlaren.
De weg was recht, de weg was krom,
nooit kwam Berend Botje weerom.

Een, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven,
waar is Berend Botje gebleven?
Hij is niet hier, hij is niet daar.
Hij is naar Amerika.

Amerika, Amerika,
driemaal in de rondte van je hopsasa.

Maar ik zal je zeggen: HIJ IS NIET IN AMERIKA
Hij is gewoon hier, in het Sloterpark!
Dood weliswaar, maar nu kan in ieder geval een jarenlange zoektocht gestaakt worden.

Stoffelijk overschot
Een paar dagen eerder – bij het zien van een grote roze berg – realiseerde ik me nog niet dat ik met Berend te maken had. Maar ja, het lijdt nu toch geen enkele twijfel meer: het is ‘m! Overal liggen zijn botjes.

Botje hier, Botje daar, we zoeken Berend Botje bij elkaar.

Botje hier, Botje daar. Ik zoek Berend Botje bij elkaar.  Botje hier, Botje daar. Ik zoek Berend Botje bij elkaar.

Botje hier, Botje daar. Ik zoek Berend Botje bij elkaar.  Botje hier, Botje daar. Ik zoek Berend Botje bij elkaar.

Botje hier, Botje daar. Ik zoek Berend Botje bij elkaar.  Botje hier, Botje daar. Ik zoek Berend Botje bij elkaar.

Een berg rauw vlees

“En een kloddertje roze hiiiierrr”

maart 2013

Roze en rauwVanmorgen tijdens het hardlopen zag ik opeens een grote roze berg met allemaal vogels eromheen. Dichterbij gekomen, bleek het om een berg ‘rauw vlees’ te gaan.

Het moet toch niet gekker worden ook hoor.
Nog even en er liggen straks complete lijken langs de weg.

Nu ja, positief bekeken… Dat trekt dan wél weer andere vogels aan.
Hebben we binnenkort wellicht een hele familie aasgieren in het Sloterpark!

*  *  *

Vaarexcursie: kus of kies

April 2011

De kus
Het lijkt wel alsof de hele wereld in de ban is van prins William en zijn Kate, die vandaag gingen trouwen. En ja, dan gaat het natuurlijk ook over dé kus. De kus die deze dag onvergetelijk moest maken.

De kus van prins William en Kate

De kies
De kus is inmiddels geweest, maar de nummer één positie op mijn herinneringsladder wordt er niet mee gehaald. Díe positie is namelijk bestemd voor de kies.

“De kies?”
“Ja, de kies.”
“Wiens kies dan…?”

Het was niet alleen de dag van het huwelijk, maar ook de dag van de vaarexcursie die begon bij NME Centrum de Drijfsijs. Met een goed gehumeurd gezelschap voeren we door/langs het Ruige Riet en de Heemtuin naar de Sloterplas, heerlijk.

Heerlijk varen door/langs het Ruige Riet (Sloterpark)

De meeste vogels waren druk met broeden of met het verzorgen van de kleintjes en de nijlgans stond gewoon een beetje mooi te wezen langs de waterkant.

Nijlgans langs de waterkant tijdens vaarexcursie

Maar ik dwaal af, de kies…
Op het water liet Michiel Schutte (coördinator Natuur- en Milieu Educatie) ons de kies van een mammoet zien. Eenzelfde exemplaar was ook gevonden tijdens het graven van de Sloterplas. Bijzonder idee dat hier ooit zulke wezens gegraasd hebben, lang, láng geleden.

Michiel Schutte vertelt over de kies van de mammmoet

De kies ging de boot rond, zodat we het beste ding allemaal nog wat beter konden bekijken. Mevrouw Riet dacht er echter iets anders mee te kunnen doen…

“Nee Riet, die kies past je niet”

De kies van de mammoet ging de boot rond  De kies van de mammoet of... de kies van Riet?

Het idee dat die kies ooit iemand/iets anders wél gepast heeft, stelde me opeens niet meer helemaal gerust. (Een jaar later werd duidelijk dat dit gevoel terecht was.)

Hoe het ook zij, voor mij is 29 april 2011 zonder meer de dag van de kies.
Dus dag kus.
Sorry Will & Kate!

Die kies van de mammoet

Michiel Schutte en Wouter van der Wulp

Vaarexcursie Sloterplas: Michiel Schutte en Wouter van der Wulp

Ook de dames hebben van de vaartocht genoten.

Marjori met de dames uit de boot.