Theo de rat

april 2017
Ergens in maart regende het niet alleen water, maar ook pinda’s! En dat laatste… viel letterlijk goed in de smaak bij een rat. Een rat! In de tuin.

Terwijl twee halsbandparkieten tevreden aan de pindasilo hingen en hier en daar een pindaatje weg knabbelden, had Theo – zo noemde ik de ongenodigde gast dan maar – de tijd van z’n leven.

Ikzelf was wat minder enthousiast, met als gevolg dat ik nu al enige tijd nergens in de tuin meer vogelvoer heb hangen.

Check, check, dubbelcheck
Theo de rat dacht waarschijnlijk dat ik de onthouding niet lang vol zou houden. Hij kwam laatst daarom even checken of er wellicht alweer iets te snaaien viel. Sorry Theo, je kunt het geluk maar beter elders zoeken. En ik zal je niet missen, hoe schattig je ook uit je oogjes kijkt.

Stiekem vind ik hem wel leuk.
Komt vast doordat ik hem een naam gegeven heb.
Dat moet ik ook niet doen…

Het laatste bezoek van Theo

Gebadder en gefladder
Met dank aan de vogelbadjes die wél nog in de tuin staan, valt er gelukkig nog steeds van gezellig vogelbezoek te genieten.

(Alleen nu maar hopen dat ik binnenkort niet toch ook een zekere Theo in bad zie zitten!)