‘Groene’ sokken

maart 2012
En dan loop je opeens langs een sok in ’t groen.
Een paar meter verder, loop je langs sok nummer twee.
Die overeenkomt met sok nummer één.
Het is een paartje.
En dan ga ik denken hè? Aan hoe dat zo ontstaan is. Ik bedoel… er was natuurlijk eerst dat moment waarop er nog géén sokken op het grasveld lagen.

In gedachten zie ik een man wandelen.
Hij denkt: Laat ik m’n sokken eens uitdoen!
Dat doet hij dan tijdens het lopen, waardoor het kan gebeuren dat de ene sok meters bij de andere vandaan ligt. En de sokken zien er nog goed uit hoor. Voor zover ik kon zien, zaten er geen gaten in. Het kan dus ook zomaar zo zijn, dat de persoon in kwestie vandaag opnieuw een wandelingetje gaat maken.

In gedachten zie ik de man weer lopen.
Opeens krijgt hij last van koude voeten en denkt plotsklaps: Hé, ik had hier toch nog ergens een paar sokken liggen?!

Kijk, dat is eigenlijk best slim, moet ik toegeven.

(Maar even serieus: RUIM JE ROTZOOI OP!)