Vlinders sparen

juli 2010
“Mam, wat ben je nú weer aan het doen”, roept zoonlief terwijl ik met m’n camera achter een vlinder aan ren.
“Deze heb ik nog niet!” schreeuw ik terug. En vanuit een ooghoek zie ik hem bedenkelijk naar me kijken. “Jij bent echt raar. Alsof je Pokemonkaarten aan het sparen bent. Deze heb ik nog niet en die weer wel…”
“Laat mij lekker met rust, dit is gewoon léuk. Moet je kijken hoe mooi deze is”, reageer ik lachend terwijl ik de vlinder een aantal keren op de foto zet. (Ondertussen besef ik best wel hoe belachelijk ik er in de ogen van mijn zoon uit moet zien. Ik bedoel, ik ben nogal veranderd sinds we een tuin hebben. Sorry zoon…)

De gehakkelde aurelia op de vlinderstruik in de tuin