“Vrolijk paasei!”
April 2012
Eerste paasdag
Zoooo, wat een mooie paasochtend zeg. Echt een cadeautje!
Gympen aan en de deur uit.
In gezelschap van een lekker, maar niet te warm ochtendzonnetje, ging ik al hardlopend over het fietspad langs het Ruige Riet. En wie vrolijkte daar in het gras de boel op? Meneer Fazant. En hij zag er knap uit. Goed gevuld en met sprankelende kleuren.
Hij bracht echt en lach op m’n snoet, want helaas is het niet meer zo vanzelfsprekend om hier een fazant tegen te komen. Dit, in tegenstelling tot jaren geleden toen het hier stikte van de fazanten. Mannetjes en vrouwtjes door elkaar. Je moest af en toe gewoon oppassen dat je niet over ze struikelde.
Tegenwoordig kom ik slechts eens in de zoveel tijd een fazant tegen. Steeds rond deze plek en steeds een mannetje. Misschien is het wel steeds dezelfde. Maar goed, eigenlijk hoop ik gewoon dat hij snel gezelschap zal krijgen van zijn soortgenoten en dát ik dan maar een keer over ze struikel. Ik heb het er graag voor over!