Waterbeestjes vangen
(en hoe dat misging)
september 2012
De zomervakantie mag dan wel voorbij zijn, maar het plezier in de kort geleden geopende natuurspeeltuin is nu pas écht begonnen. De eerste van acht Super Saterdays – waarbij zowel in het water als op het droge genoeg leuks te beleven viel – was uiterst gezellig verlopen. Vooral het ‘waterbeestjes vangen’ met natuurgids Karel sprak veel kinderen aan. Ook ikzelf vond al die mysterieuze waterwezens stiekem enorm fascinerend. Daarbij komt: ik was zowaar helemaal niet bang!
Men neme een schepnet
Via het Ruige Riet liep ik natuurspeeltuin De Natureluur in, waar de tweede Super Saturday al in volle gang was. Dit keer was ik er niet voor Gefladder, maar puur omdat het me een week eerder zo geboeid had. Mijn benen brachten me dan ook regelrecht naar de plek waar nu niet Karel, maar natuurgids Michel de boel in goede banen leidde.
Al snel zat ik ijverig met een netje door het water te scheppen. Niet zo succesvol, maar mede daardoor kwam de stemming er lekker in. Nog gezelliger werd het toen een leuk blond jochie me met zijn ouders en grootouders gezelschap kwam houden.
Tussen ons in stond een bak met watervlooien waar de jongen gefascineerd naar zat te kijken. Aan mijn andere kant – uit zijn zicht – stond een insectenpotje met daarin o.a. een uiterst geschikte figurant voor een nieuwe Gremlins film: de larve van een libel. Wat een gruwelijk beest. Onvoorstelbaar dat daar een ‘prachtige zwaan’ uit voort zal komen.
Rechts onderin de libellenlarve
Ook zat er in het potje een ruggezwemmer – ook wel ‘bootsmannetje’ genoemd. Die ruggezwemmers zwemmen – hoe verrassend – op hun rug en komen naar de oppervlakte om daar, nog steeds op hun rug, een flinke teug adem te halen waarna ze de diepte weer in gaan.
Klinkt het nu net alsof ik er heel veel verstand van heb en helemaal thuis ben in de wereld van vreemde beestjes? Wel, schijn bedriegt.
Herken de gillende keukenmeid…
“Kijk eens wat ik hier heb. Dit wil je vast graag zien”, zei ik terwijl ik het insectenpotje tevoorschijn haalde. Het jongetje kwam nieuwsgierig dichter bij me zitten, zijn pa stond schuin achter ons en ook mams en opa en oma keken vol interesse toe.
Ik zette het potje tussen ons in, schroefde de deksel eraf en… het ging mis! Maar jeetje, ik had gewoon van een ruggezwemmer verwacht dat dat ook is wat hij blijft doen. Zwémmen! Maar dat deed het beestje dus niet. Het spróng! Zo het potje uit. En toen sprong ik dus ook. Mét ijselijke gil, direct gevolgd door een harde hysterische schaterlach. Puur van schrik. En arm kind, ik was hem totaal vergeten.
Het kind dat een paar seconden eerder nog knus naast me had gezeten, was zo geschrokken van mijn achterlijke gegil, dat hij razendsnel naar zijn opa en oma gevlucht was, waar hij zich veilig aan oma vastklampte. Zijn pa en ma – en opa en oma trouwens ook – konden er smakelijk om lachen, maar jee, wat een afgang, ik schaamde me rot.
Met het potje waar inmiddels ook de ruggezwemmer weer in zat,
liep ik met mijn liefste glimlach op het jongetje af.
De wantrouwende blik die me door de kleine man werd toegeworpen deed me in één klap weer op aarde terugkeren. O jee, ik had hem gewoon een traumatische ervaring bezorgd. Dit moest ik goedmaken. Ik moest op de een of andere manier de schade zien te beperken, zodat hij niet voor de rest van zijn leven angst voor waterbeestjes én voor bijna 40-jarige, vriendelijke dames zou houden.
Met het potje – waar inmiddels ook de ruggezwemmer weer in zat – liep ik met mijn liefste glimlach op het jongetje af. “Kom maar hoor. Jemig, wat deed ik opeens raar hè? Maar er is helemaal niets aan de hand hoor”, waarna hij aarzelend weer naar me toe kwam lopen, gewapend met de wijze woorden: “Misschien had je het dekseltje beter op het potje kunnen laten zitten!”
Au. Pijnlijke woorden.
Thuis, in m’n eentje bij m’n minivijver, bracht ik het er een stuk beter vanaf.
Dit verhaal en meer in ‘Natuur met een knipoog’
2023: Ook vandaag de dag worden er nog steeds de leukste activiteiten georganiseerd in natuurspeeltuin De Natureluur. Dat wordt tegenwoordig verzorgd door De Natuurkamer. Het ‘waterbeestjes vangen’ is al die jaren een groot succes gebleven voor jong en oud. Doe een volgende keer gewoon lekker mee!