Bruine sprinkhaan?
september 2011
En dan word je opeens opgeschrikt door een raar geluidje.
Een geluidje dat in ieder geval zodanig apart klinkt, dat je er toch wel even het fijne van wilt weten. Ik bedoel, ik ben dan wel al helemaal veranderd sinds ik een tuin heb en ben zodoende niet meer zo heel héél erg bang voor al die beestjes, maar ze moeten me natuurlijk niet overvallen.
Enigszins op m’n hoede wierp ik een blik onder m’n stoel. En zoals wel vaker het geval is, was mijn eerste reactie een schrikreactie: “Whoeoe!” (zo klonk het ongeveer), om daarna te beseffen dat het geen enge, dikke, geluidmakende spin was maar een… een sprinkhaan? Een bruine? Ik kende alleen maar die groene. Je weet wel, Flip. Flip van Maja: “er was een land, ik weet niet waar”
En terwijl ik bezig was met foto’s maken, hoorde ik ‘ergens om me heen’ iemand iets roepen. Huh? Maar ik was toch alleen? Het geluid volgend, keek ik omhoog, waar een van m’n zoons hoofdschuddend voor het raam bleek te staan: “Mam, wat ben je nú toch weer aan het doen?!” (ik voelde me ietwat betrapt, haha).
Tja, ik kan me er wat bij voorstellen. Kijk je naar buiten, zie je je moeder half met haar hoofd onder een grote oranje tuinstoel staan, al foto’s makend van… ja, van wát? Het zal er gerust merkwaardig uitgezien hebben.
“Volgens mij is het een sprinkhaan!” riep ik. “Een bruine! Best mooi hoor, kom eens kijken!”
- Later bleek dat we hier te maken hebben met een: bladpootwants