Ontwijk de rups

juli 2013
Het is elk jaar weer een ware uitdaging om de rups te ontwijken. Ik voel me dan als een pion in een spel waar ik eigenlijk helemaal niet aan mee wil doen.

Mens erger je niet (maar ik erger me dus wél).    

Rupsen produceren spinsel waarmee ze o.a. slierten spinnen, waar ze aan kunnen hangen om zich bijvoorbeeld door de wind van de ene naar de andere boom te laten slingeren; een soort openbaar vervoer, maar dan anders. Tarzan – je kent hem wel – slingerde zo ook de hele jungle door, al maakte hij geen gebruik van spinsel maar van lianen. Ach, het is maar een klein verschil.
Rupsen maken van het spinsel ook beschermende ‘kraamkamers’, wat erop neerkomt dat je zakken vol rupsen tegen kunt komen. Deze uit spinsel – spinrag – bestaande nesten, vormen een bescherming tegen vogels en andere vijanden.

Hardlopen is momenteel de grootste uitdaging. Dat is een situatie waarin ik heerlijk met m’n hoofd in de gloria loop, denkend aan van alles en nog wat, genietend van het ontspannende effect. Maar ja, door zo ‘in een roes’ in ’t rond te lopen, komt het geregeld voor dat ik pas op het allerlaatste moment zie dat er van die afschrikwekkende rupsenrommel voor m’n neus hangt. Dit heeft de meest krankzinnige, spastische bewegingen om het allemaal nog nét op tijd te kunnen ontwijken, tot gevolg. Gelukkig heb ik het spelletje inmiddels goed onder de knie (maar dat is weleens anders geweest: beestjes en vieze slierten).