Koude vingers

januari 2015
Hoewel we absoluut geen strenge winter hebben, was het deze ochtend eindelijk een keer wél lekker koud. Ha, zo hoort het, dacht ik nog toen ik vol goede zin aan een kleine wandeling begon. Maar ja, wanneer het steeds ‘niet zo koud’ is, heb je nog geen winterroutine ontwikkeld, waarbij je zonder dat je er over na hoeft te denken je handschoenen aantrekt. Dat realiseerde ik me toen ik al een eindje op weg was: brrr stommerd, je had je handschoenen mee moeten nemen, dacht ik al mopperend, tegelijkertijd wél genietend van de kou in m’n gezicht.

Toeval bestaat niet
Nog geen 100 meter verder, langs het fietspad van Ruige Riet Sloterpark, werd mijn stille wens in beeld gebracht. Ten minste, voor de hélft. Daar, in het riet, lag een handschoen! Eentje. Waar ik overigens geen gebruik van gemaakt heb, want jakkes, dat ging me toch wel wat te ver.

Ondanks m’n koude vingers toch liever geen tweedehandshandschoen