Voorleesuurtje vol gekakel

Voorlezen. Dat is samen beleven. Dus toen we met IVN Natuureducatie op bezoek waren bij Stadsboerderij Osdorp, was dat meteen een uitgelezen moment om het nieuwe boek – Groene tijden, slechte tijden – te laten beoordelen tijdens een voorleesuurtje. Je hebt daar namelijk een zeer kritisch publiek. Deze dames zouden zonder meer hun eerlijke mening durven geven. Reken maar dat ze er dagelijks flink op los kakelen met elkaar. Als het boek deze beoordeling zou doorstaan, zou ik opgelucht adem kunnen halen.

Dus daar liep ik, met knikkende knieën op de dames af. Met nieuwsgierige ogen keken ze me aan; ik werd er alleen maar nog zenuwachtiger van. Maar goed, de groep zou zelf een anekdote uit mogen kiezen. Dat zou vast gewaardeerd worden.

Een van de dames, Hennie de hen, was een haantje de voorste. Handig duwde zij haar vriendinnen opzij om de keuze te kunnen maken. En wat bleek, zij bleek nogal kippig. Met haar kop zowat ín het boek, bekeek ze de foto van de kale halsbandparkiet. Vervolgens begon ík met voorlezen.

Hennie de hen moest erg lachen om het verhaal van de kaalgeplukte piet, waardoor ook ikzelf het al snel uitschaterde.

Het werd een gezellige boel en Hen nodigde mij uit om bij het verschijnen van Gefladder deel 3, wederom langs te komen. Dankjewel Hen, maar eh… op een vólgend deel moet je toch echt nog even wachten. Nu eerst maar deel 2 aan de IVN leden presenteren tijdens de vergadering. Doei!